چهارشنبه سوری از جشن های کهن است مراسمی سنتی که از دیرباز در بین اقوان مختلف ایرانی رواج داشته است طبق ایین اتش یزرگی برافراشته می شود که تا صبح زود و قبل از برامد خورشید این اتش روشن نگه داشته می شود

این جشن معمولا در پایان روز اخرین سه شنبه سال برگزار می شود و پریدن افراد از روی اتش را سمبلی می دانند برای از بین بردن بیماری ها و نگرانی های سالی که پشت سر گذاشته شده و ان  را به اتش می سپارند

یکی دیگر از مراسم های چهاشنبه سوری که امروزه به فراموشی سپرده شده است این است که کوزه های کهنه را بر می دارند و در ان مقداری نمک و ذغال و سکه شاهی ریخته و هر کدام از اعضای خانواده یکبار کوزه را دور سر خود میچرخانند ونفر اخر ان را به پشت بام بردا و به پایین می اندازد

رسکی که در ایران از قدیم متداول و مرسوم بوده است تهیه اجیل شب چارشنبه سوری است این اجیل شور و شیرین و مانند اجیل مشکل گشا است خوردن این اجیل به اعتقاد مردم موجب شگون و خوشیمنی است

یکی دیگر از مراسم چهارشنبه سوری این است که اگر بیماری در خانه باشد شب چهارشنبه سوری برایش اشی درست می کنند که بیماری او شفا یابد و به سال اینده و جدید نکشد

در این شب در قدیم رسم بوده که خانم های خانه اسپند اتش می کردند برای سلامتی و جلوگیری از زخم چشم

اما امروز مراسم چهارشنبه سوری حال و هوای قدیم را ندارد و شکلی دیگر به خود گرفته است امروزه به دلیل وجود مواد منفجره این جشن را به جشنی خطر ناک تبدیل کرده است به صورتی که بعضی از افراد برای حفظ جان خود حاضر نیستن به بیرون از خانه های خود بیایند